Metoda Tiffany’ego w dużym skrócie polega na owijaniu każdego elementu ze szkła cienką taśmą miedzianą i łączeniu ich za pomocą cyny.

Przy użyciu specjalnych preparatów uzyskuje się odpowiedni odcień spoiny (tzw. patynowanie). Po przygotowaniu projektu, ze szklanej tafli wycina się pojedyncze detale i szlifuje. Brzegi owijane są taśmą miedzianą, a potem wygładzane. Stosuje się taśmy różnych grubości. Przygotowane części witrażu układa się obok siebie, brzegi smaruje topnikiem, a potem lutuje cyną. Wszystkie złącza po obu stronach powinny być zlutowane. Taśmy miedziane mogą być patynowane na kolor czarny lub złotawy. Jest to technika odpowiednia do tworzenia witraży złożonych z wielu drobnych części o wymyślnych kształtach oraz dekoracyjnych lamp.