Ośrodek Kultury Gminy Lubin

REPRYZA W GRAFICE

Repryza – powtórzenie (z pewnymi modyfikacjami lub bez nich).

Termin muzyczny zapożyczony przez twórców sztuk plastycznych. W naszej prezentacji głównym motywem jest pejzaż górski, który zostanie powtórzony  w technice mieszanej, tepowania z szablonem oraz monotypii.

A na końcu  drugiego filmiku mały bonus 🙂

Technika własna (technika mieszana).

Od dawna  twórcy do tworzenia dzieł stosują techniki mieszane. Czasami są to farby akwarelowe i pastele, gwasz i tusz, czy akryl i olej. Także mogą to być różne media malarskie i rysunkowe, które pozwalają artyście osiągnąć zamierzony efekt.  Do tej prezentacji  użyłem różnych farb ( akryl, tempera i farba drukarska) , technik i narzędzi malarskich.

Technika tepowania i szablon.

Największą zaletą tepowania jest jego prostota. Naszym jedynym zadaniem jest delikatne uderzanie w zamoczonym w farbie narzędziem – czynność ta jest niezwykle prosta, natomiast jej efekty są niepowtarzalne Nie wymaga od nas żadnych wyjątkowych zdolności. Nie potrzebujemy do niego specjalnych narzędzi – bazujemy na tym, co mamy już zakupione do malowania. Wykorzystać możemy pędzel pierścieniowy, który jest gęsty i okrągły – dzięki niemu uzyskamy efekt stemplowania. Z powodzeniem można go zastąpić zwykłą gąbką, która pozwoli na stworzenie ciekawych kształtów i tonalnych przejść. W naszym przypadku dla wzbogacenia o element graficzny użyłem wyciętych z kartonu szablonów i przeźroczystej pleksi z naniesionym wypukłym rysunkiem, który został odbity na malunku.

Monotypia – technika jednej odbitki

Monotypia to wyjątkowa i bardzo łatwa technika. Jej wyjątkowość polega na tym, że umożliwia ona wykonanie tylko jednej, niepowtarzalnej odbitki. Warstwę farby rozprowadzamy np. szpachelką malarską na przeźroczystej powierzchni (pleksi, szyba itp.). Następnie na tak przygotowaną pleksi nakładamy kartkę i odbijamy wymyślony wzór a niektóre miejsca dociskamy palcem, aby uzyskać dodatkowy efekt.

Wygląd gotowej odbitki za każdym razem jest dla jej autora lekkim zaskoczeniem. Najciekawsze efekty powstają, gdy praca zawiera wiele kontrastów kolorystycznych pomiędzy płaszczyznami: np. czarne i białe, ostre i miękkie.